Στις μέρες μας, λογω της εδραίωσης της βιομηχανίας παγκοσμίως, αποδεσμεύονται καθημερινά στο θαλάσσιο περιβάλλον τόνοι ανεπεξέργαστων ή μερικώς επεξεργασμένων αστικών, βιομηχανικών και αγροτικών λυμάτων, τα οποία προσφέρουν εύκολη τροφή σε θαλάσσιους μικροοργανισμούς όπως το φυτοπλαγκτόν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική αναπαραγωγή τους.

 Λόγο της πληθυσμιακής έκρηξης του φυτοπλαγκτόν, πολλά είδη ψαριών και φυκών τα οποια ήταν σημαντικά μέρη του οικοσυστήματος εγκατέλειψαν την περιοχή ή εξαφανίστηκαν, με συνέπεια την παυση της αλιείας και την ερήμωση πολλών παραλιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η καταστροφή του κλειστού θαλάσσιου οικοσυστήματος του θερμαϊκού κόλπου της Θεσσαλονίκης.

 Ανάπτυξη υποδομών οι οποίες αντλούν τα ύδατα των καναλιών εκφοράς λυμάτων, τα περνούν από μεγάλα θερμοκήπια υδροπονίας τα οποία καλλιεργούν φυτά όπως αγριάδα και βρύα και τα ξανά-αποδεσμεύουν στα κανάλια, απαλλαγμένα από τις ουσίες που προκαλούν τον ευτροφισμό. Έπειτα κλαδεύουν τα φυτά και τα μετατρέπουν σε κομπόστ, το οποίο μοιραζουν στα χωράφια σαν λίπασμα.